Chcemy na plażę

Rano 50 Cent zawiózł nas na lotnisko. I znów mamy lecieć Vietnam Airlines. Bilety kupione były jeszcze w Hanoi. Przy wylocie kazano nam zapłacić podatek wylotowy w kwocie... 50 USD za osobę. Ponoć nie trzeba im tego płacić, należy zapytać się o podstawę prawną i wtedy rezygnują z tego podatku. Ja o tym nie wiedziałem więc musiałem zapłacić.

Sam lot należał jednak do przyjemnych. Rozdano moje ulubione orzeszki.Do picia serwowana była tylko woda. Mieliśmy mały problem z Wizą, gdyż przy wylocie z Hanoi wbito nam pieczątkę "UŻYTA", podczas, gdy wiza wietnamska była wielokrotna, tj. zezwalająca na wielokrotne przekraczanie granicy. Całe szczęście sprawa się wyjaśniła i moglismy wyjść z lotniska. W Sajgonie lotnisko jest podzielone na 2 terminale - do lotów międzynarodowych oraz krajowych. Oba są bardzo nowoczesne, jednak to krajowe jest mniejsze. Kolejny nasz lot miał odbyć się dnia następnego na rajską wyspę Phu Quoc. Na 14 kwietnia nie było już niestety miejsc. Jednak w przewodniku wyczytalismy, że często jest szansa na zmianę rezerwacji - sporo ludzi rezygnuje i często okazuje się, że są wolne miejsca. Trzeba dowiedzieć się w Vietnam Airlines.

Po kilkugodzinnym oczekiwaniu na lotnisku i wypiciu kilku kaw mrożonych (swoją droga - pyszne) udało się nam przebukować bilety. Zauważamy przystanek autobusowy do centrum. Podpisano Bus Top - sami zobacznie na zdjęciu poniżej. :)

Samolot odleci za kilka godzin. Oczekiwanie na lot tuż przed bramką przeciąnęło się nam do kilku ładnych godzin. Samolot miał odlecieć około godziny 12.45 a odleciał po 16.00 z kilkugodzinnym opóźnieniem. Nie wiem jaki to był samolot, prócz tego, że śmigłowy. Lot trwał 45 minut. Serwowano tylko przekąskę - orzeszki plus woda. Wylądowaliśmy na Phu Quoc.

Zdjęcia (1)

Komentarze (0)