2011
27
paź
Kościoły - część 2
Etiopia, Lalībela
Przejechano 8136 km
Wychodzimy na śniadanie po 10.00 (!!!). Spotykamy naszego przewodnika, który proponuje nam zrobienie drugiej tury po kościołach rano (mimo, że dzień wcześniej postanowiliśmy, że to będzie popołudnie). W sumie zgadzamy się, bo wizja wolnego popołudnia wydała nam się nawet kusząca. Śniadanie zjemy później...
Resztki fresków są słodkie, bo przepełnione średniowieczną naiwnością, przypominają dzisiejsze postaci z kreskówek. 2 godziny mijają szybko i mimo wszystko z ulgą żegnamy naszego przewodnika. Idziemy na upragnione śniadanie i sok. Nie przychodzi nam do głowy, by zapytać o cenę. I tu błąd. Po opróżnieniu przez nas brudnych szklanek wieśniaczka żąda od nad 200% normalnej ceny (20 birrów za szklankę). Nie majątek, a jednak człowiekowi nieprzyjemnie. Mówimy jej, co o niej myślimy, płacimy i postanawiamy zajrzeć do dolnej części miasteczka.
Znajdujemy zagłębie pamiątkarskie. Kupujemy po koszulce, gustowny mały krzyżyk z Lalibeli do czyszczenia uszu i wspinamy się do „centrum” Lalibeli. Raczymy się sokiem z awokado (rewelacja) i jemy późny lunch (makaron z pomidorami). Wleczemy się do hotelu. Po drodze niesamowicie wolny Internet doprowadza nas do szału. Mijamy bijących się ludzi przed naszym hotelem. W hotelu wszędzie słyszymy Czechów. Więc jest śmiesznie. W ogóle Etiopia jest wśród nich bardzo popularna. Czytamy trochę i kładziemy się spać, bo o 6.00 trzeba wstać. 
Resztki fresków są słodkie, bo przepełnione średniowieczną naiwnością, przypominają dzisiejsze postaci z kreskówek. 2 godziny mijają szybko i mimo wszystko z ulgą żegnamy naszego przewodnika. Idziemy na upragnione śniadanie i sok. Nie przychodzi nam do głowy, by zapytać o cenę. I tu błąd. Po opróżnieniu przez nas brudnych szklanek wieśniaczka żąda od nad 200% normalnej ceny (20 birrów za szklankę). Nie majątek, a jednak człowiekowi nieprzyjemnie. Mówimy jej, co o niej myślimy, płacimy i postanawiamy zajrzeć do dolnej części miasteczka.
Znajdujemy zagłębie pamiątkarskie. Kupujemy po koszulce, gustowny mały krzyżyk z Lalibeli do czyszczenia uszu i wspinamy się do „centrum” Lalibeli. Raczymy się sokiem z awokado (rewelacja) i jemy późny lunch (makaron z pomidorami). Wleczemy się do hotelu. Po drodze niesamowicie wolny Internet doprowadza nas do szału. Mijamy bijących się ludzi przed naszym hotelem. W hotelu wszędzie słyszymy Czechów. Więc jest śmiesznie. W ogóle Etiopia jest wśród nich bardzo popularna. Czytamy trochę i kładziemy się spać, bo o 6.00 trzeba wstać.
Zdjęcia (33)
Zasoby: 
34.546 
22.046 
1.100.685 
3.423 
