Jumping off the Bull Ceremony

Po powrocie do Turmi kierowca mówi nam, że dziś jest Bull Jumping Ceremony. Jest to ceremonia inicjacji. Kilkunastoletni chłopiec staje się mężczyzną. Jeśli zda tę próbę - będzie mógł kupić sobie kałasznikowa. I założyć rodzinę. Podejrzewamy, że będzie bardzo turystycznie. Trochę się ociągamy, ale w końcu się decydujemy.



Płacimy 650 birrów za wejście i przewodnika. Docieramy nad wyschnięte koryto rzeki. A tam tłum Hamerów: kobiety tańczą, dmą w trąbki, śpiewają, dzwoneczki na ich łydkach dzwonią niesamowicie, harmider nieprawdopodobny. Mężczyźni są w tym czasie malowani. Będą oni bardzo ważni za chwilę. Po jakimś czasie impreza przenosi się nieco dalej - na polanę. Tam umalowani wcześniej mężczyźni chłoszczą kobiety i dziewczęta giętkimi gałązkami. Tłum kobiet domaga się razów. Plecy kobiet spływają krwią, pokryte są wielkimi bliznami. Kobiety biegają wokół mężczyzn, podskakują i w razie potrzeby (gdy uderzenie było zbyt słabe) opluwają ich, by jeszcze bardziej rozzłościć oprawcę. A tym nie trzeba dwa razy powtarzać. Z całej siły sieką dziewczyny. Ze strony płci pięknej to oznaka oddania i poświęcenia swojego życia danemu mężczyźnie. Jednak taki mężczyzna musi brać w obronę te kobiety, które bije. Jeśli będzie trzeba. Jeśli nie będzie tego robił, bita wcześniej przez niego kobieta wypomni mu to i pokaże blizny. A on straci honor.



Na polanę przyganiane są krowy i byki. Kobiety zaczynają tańczyć wokół nich. Krowy ryczą. Chłopak, który ma się stać dziś mężczyzną będzie musiał trzykrotnie przebiec po ich grzbietach. Rozbiera się do naga i wchodzi między zwierzęta. Głaszcze je, sprawdza, czy będą mu przychylne. Następnie bydło ustawiane w szeregu, a chłopak trzykrotnie przebiega po nich. Udało się. Okrzyki radości. Starszyzna rzuca jeszcze amuletami na dobra wróżbę dla młodzika i po ceremonii. Jesteśmy bardzo pod wrażeniem. Bo było tych wszystkich białych może z 20 osób, a Hamerów może z tysiąc. A najlepsze to to, że płacąc za wejście na teren, gdzie ceremonia się odbywała można było fotografować do woli. Autochtoni nie zwracali na nas najmniejszej uwagi. Po raz pierwszy i ostatni.



Wracamy do hotelu. Znów korytem rzeki, wertepami... Zabieramy dwójkę Chińczyków, którym zepsuł się samochód po drodze. On - starszy pan, ona - typ krzykliwej nastolatki. Cała w pretensjach. Nie wiemy, czy to ojciec z córką, czy też para. Też podróżują z Sharyem i nocują w naszym hotelu. Po wlaniu wody do cysterny na dachu mamy wodę w prysznicach i możemy się opłukać chociaż z gliny i pyłu. Na kolację spaghetti. Niestety nie starczyło dla Abey'iego - więc zjada injerę z jakimś nieznanym nam sosem.

Zdjęcia (46)

Komentarze (2)